Kolayca Yetiştirebileceğiniz Kuru Gölge İçin 14 Bitki

Kuru gölge, bir bahçıvan olarak karşılaşacağınız en sinir bozucu ve zorlu engellerden biridir (bitkiler için de pek eğlenceli değildir). Bitkilerin hem gölgeye hem de kuraklığa karşı her türlü ilginç adaptasyonu vardır, ancak bunlar neredeyse her zaman birbirini dışlar.: Kuraklığa dayanıklı bitkiler, derin kökler veya kalınlaşmış yapraklar yetiştirmek için neredeyse her zaman tam güneşe ihtiyaç duyarlar ve gölgeye toleranslı bitkiler fotosentezi arttırmıştır, bu da daha fazla su kaybettikleri anlamına gelir.

Kuru toprağa ve gölgeye adapte olmuş bitkilerin, bunlardan birine veya diğerine adapte olmuş bitkiler kadar yaygın olmadığı doğrudur, ancak bunlardan hala çok sayıda vardır. Benzersiz habitat tercihleri ​​nedeniyle bahçıvanlık çevrelerinde pek tartışılmıyorlar. mercan çanları ve siklamen gibi bazıları, büyüme kolaylığı veya çarpıcı görünümleri (ve çoğu zaman her ikisi) nedeniyle yaygın bir popülerlik kazanmıştır.

Aşağıda kuru gölge için en iyi 14 süsü bulacaksınız. Alçak, sürünen yer örtülerinden sağlam çalılara kadar bu türler çevresel dayanıklılık ve estetik çekicilik arasında ödün vermez. Hatta bahçeniz kuru ve gölgeli değilse, sonunda öyle olmasını dilerken bulabilirsiniz kendinizi!

İlk olarak, kuru gölgeyle ilgili bir astar bulacaksınız: süs bitkileri için neden bu kadar zorlayıcıdır ve bahçenizdeki kuru gölge alanlarını optimize etmek için birkaç ipucu bulacaksınız. Bu makalede tek bir bitkiye aşık olmasanız bile (bu pek olası değil!), makalenin sonuna ulaştığınızda, kendi bitkilerinizi güvenle seçebilmeniz için yeterince bilgi sahibi olacağınızı umarız.

Kuru Gölge İçin 14 İdeal Bahçe Bitkisi

1. Epimedium, Barrenwort, Peri Kanatları (Epimedium spp.)

Resim kredisi: © 百合 須藤

Kuru, gölgeye uyarlanmış süs bitkileri söz konusu olduğunda, epimedyum var ve diğer her şey var. Değerli az sayıda bitki derin gölgeyi ve kuraklığı, kendilerinin birçok katı büyüklükteki komşu ağaçlara karşı ayakta durabilen bu dayanıklı, yaprak dökmeyen uzun ömürlü bitkilerden daha iyi tolere eder. Kalp şeklindeki, yaprak dökmeyen yaprakları, etkili bir zemin örtüsü oluşturacak kadar yoğundur ve bazı çeşitler, kıvrımlı kıvrımlarını çekici bir şekilde tamamlayan kırmızımsı bir yıkamaya sahiptir.

Bununla birlikte, epimedyumları diğer kuru gölge bitkilerinden asıl ayıran şey onların çiçekleridir: üretkendirler, parlak renklidirler ve çoğu türde çok renklidirler. tuhaf görünüşlü: içteki dört yaprak, dört adet aşırı uzun, ince sepals halinde yuvalanmış ve her an bitkiden aşağı atlayacakmış gibi görünüyorlar ve bunun için koşun. Ancak epimedyumlar kesip kaçacak türde değildir. Bunları kuru gölge için çiçekli koli bandı olarak düşünün: Epimedyumlarla sabitlenemiyorsa düzeltilemez.

Türler ve çeşitler arasında hem görünüm hem de dayanıklılık açısından oldukça fazla değişkenlik vardır ve biraz önceden yapılan araştırma, mükemmel örneği seçmede uzun bir yol kat edecektir. Genel olarak Avrupa ve Akdeniz bitkileri daha dayanıklı ve kuraklığa daha dayanıklıdır; Asya menşeli bitkiler ise E. En popüler melezlerden bazılarının atası olan grandifolium daha gösterişlidir. Öte yandan bu bitkiler çoğu bahçıvanın seçim yapmak zorunda kalmayacağı kadar dayanıklı ve yeterince çekicidir.

2. Mercan Çanları (Heuchera spp.)

Resim kredisi: © KarinD

Mercan çanları, kanayan kalplere benzer zarif, tuhaf bir görünüme sahip olan, adaşı olan çiçeklerin gücü sayesinde neredeyse bu listedeki yerini kazanıyor. Bununla birlikte, çoğu çeşitte, gösterinin gerçek yıldızı (veya yardımcı yıldızı) yapraklardır: büyük, gür, dişlek, ve görünüşe göre akla gelebilecek her renk ve renk tonunun yanı sıra açıkçası birkaç tane de mevcut düşünülemez. Bu gerçeküstü neon yaprak yığınlarına bakınca bunların Kuzey'e özgü olduğuna inanmak zor Amerika (ve Güneybatı çölüne kadar), ama hata yapmayın: bu bitkilerde bol miktarda yerli bitki var. kumtaşı. Kurulduktan sonra neredeyse hiç bakım gerektirmezler ve kuraklığa, hastalığa ve geyiklere eşit derecede direnç gösterirler. özgüvenleri ve 3'ten 9'a kadar olan bölgeleri kapsayan bir dayanıklılıkla, ülkede onların yapamayacağı bir bahçe neredeyse yok. büyümek.

3. Hostalar (Hosta)

Resim kredisi: © Jacquie Klose

Hostalar ve mercan çanları birbirine o kadar yakışıyor ki, kendi komedi dizileri olmalı. Her iki tür de gölge bahçesi asildir ve büyük yaprakları zarif, çan benzeri çiçeklerle eşleştirir. Her ne kadar mercan çanlarının göz kamaştırıcı renklerinden yoksun olsalar da, konu söz konusu olduğunda hostalar da bir o kadar çeşitlidir. Yeşilin desenleri ve tonları ile bunların serin ve pürüzsüz çizgileri, mercan çanlarının dışa dönüklüğü için mükemmel bir yin'dir. Yang.

Yemyeşil görünümleri nedeniyle birçok kişi hostaların susayan bitkiler olduğunu varsayar, ancak aslında nispeten Kökleri yerleştikten sonra kuraklığa dayanıklıdırlar ve yazların serin olduğu bölgelerde kuru gölgede çok iyi gelişebilirler. az bakım. Ancak hostalar hakkında dikkat edilmesi gereken bir nokta da sümüklüböceklerden geyiklere kadar haşereler için mıknatıs olabilmeleridir; bu nedenle bitkilerinizi korumaya hazır olun.

4. Hanımın Pelerini (Alchemilla mollis)

Resim kaynak: © Mary_AMM

Hanımın mantosu, eski ortak adından da tahmin edebileceğiniz gibi, derin (tarihi) kökleri olan çok yıllık bir bitkidir. Avrupa'da ve özellikle Britanya Adaları'nda, hem yumuşak yapısal silueti hem de büyüme kolaylığı nedeniyle ikonik bir bahçe bitkisidir. (Belki de yağmur fırtınasından hemen sonra en iyi şekilde göründüğü için: Yapraklardaki ince tüyler yağmur damlalarını yakalar ve bu da çekici bir parıltı yaratır.)

Hanımın mantosu rahat bir bitkidir ve suyla dolu olmadığı sürece toprak konusunda seçici değildir. Gerçek bir tam gölge bitkisi olmasa da, özellikle sertlik aralığının güney ucunda (bölge 3'ten 7'ye kadar) kuru, gölgeli alanlar için genellikle mükemmel seçim olabilir. Mükemmel bir alt ekim yapar veya karışık bir bordürün parçası olur - ancak hanımefendi mantosu kolayca ve verimli bir şekilde kendi kendine tohum verdiği için fazla bitki dikme dürtüsüne direnir.

5. Oregon Üzümü (Berberis aquifolia)

Resim kredisi: © ANGHI

Adının sizi yanıltmasına izin vermeyin: Oregon üzümü, Cengiz Han'la ne kadar yakınsanız, üzümle de o kadar yakın akrabadır. Bu bir asma bile değil, dikenli, yaprak dökmeyen bir çalıdır, parlak yaprakları görünüş olarak İngiliz çobanpüskülüne oldukça benzemektedir - ancak çobanpüskülü ile de ilgisi yoktur. Aslında en yakın akrabalarından biri epimediumdan başkası değildir, bu da onun kuru gölge soyağacı hakkında size bir ipucu vermesi gerekir. Oregon üzümünün küçük, erken açan sarı çiçekleri, uzaylı şekillerine pek benzemiyor. epimedium, ama bakırımsı yapraklara mükemmel bir uyum sağlıyorlar ve içeriden bile parlıyor gibi görünüyorlar. en derin gölge.

Oregon üzümünün doğal yaşam alanı, Alaska'dan Kaliforniya'ya kadar uzanan Douglas köknar ormanıdır ve bölgedeki birçok bitki gibi Yukarı Pasifik Kıyısı'nda, rüzgarın ılımlı etkisine alışkın olduğundan oldukça sınırlı bir dayanıklılığa sahiptir. okyanus. 5. ve 8. bölgeler arasında dayanıklıdır, ancak kuzey bahçelerinde, dondurucu rüzgarlardan kolayca zarar görebileceği için korunaklı bir yerde en mutlu olacaktır. Bir şey daha var: Eğer herhangi bir "üzüm" istiyorsanız iki veya daha fazla tane dikmeniz gerekecek.

6. Çorak Çilek (Waldsteinia ternata)

Resim kredisi: © Elena Terletskaia

Çorak çilek, adını çileğe benzeyen ancak yenmeyen meyvelerinden alır. Ancak adı birden fazla açıdan uygundur çünkü aynı zamanda toprakta gelişebilen bir bitki türüdür. "çorak" alanlar ve ısısı nedeniyle Güney bahçelerinde popüler (çiçekli) bir yer örtüsüdür hata payı. 4. ve 8. bölgeler arasında dayanıklıdır ve tebeşir ve kil gibi "sorunlu" topraklar da dahil olmak üzere çok çeşitli topraklara kolayca uyum sağlar.

Daha ünlü adaşı gibi, çorak çilek de "koşucular" tarafından yayılır ve bu genellikle bir bahçe bitkisindeki gizli saldırganlığın bir işaretidir. Neyse ki, gölgede büyüdüğü için, kısır çilek diğer benzer türlere göre daha yavaş büyüme eğilimindedir ve yabancı ot oluşumuna daha az eğilimlidir. "ABD'de üretilmiştir" süs bitkilerini tercih eden bahçıvanlar için ayrıca yerli bir tür de vardır: W. fragarioides, Appalachian'ın kısır çileği.

7. Siklamen (Siklamen)

Resim kredisi: © IrinaK

Siklamenler bu listedeki en büyük veya en çok yönlü bitkiler olmayabilir, ancak boyut olarak eksik oldukları şey, bunu tamamen hoş bir tuhaflıkla telafi ediyorlar - ve kuraklığa ve gölgeye tahammül etmeleri de sorun değil kolaylaştırmak. Aslında, bunlar tam anlamıyla kuru gölge süsü olabilirler: yavaş büyüyen, uzun ömürlü (100 yıl veya daha fazla!) ve benzersiz nişlerine mükemmel şekilde uyarlanmışlar.

Siklamenler, olağan bitki yaşam döngüsünü tersine çevirerek gölgede büyüme sorunlarından kaçınmayı akıllıca başardılar: bitki örtüsü boyunca uykuda olan. Yaz aylarında sonbaharda ortaya çıkarlar ve kışın tozlaşan arılara esrarengiz bir şekilde benzeyen küçük ama çarpıcı çiçeklerini açarlar. onlara. Bu "mezarlık vardiyası"na katılma isteğinin bir bedeli var: Ülkenin çoğunun alışık olduğu soğuk ve kuru kışlardan duyulan hoşnutsuzluk. Ancak daha ılıman iklimlerde (en dayanıklı çeşitler için 5 ila 9. bölgeler) bu eşsiz bitkiler kış bahçesine çarpıcı bir katkı sağlar.

8. Columbine (Aquilegia spp.)

Resim kredisi: © YuanGeng

Her ne kadar uzaktan akraba olsalar da, kolumbinler hem genel formları hem de tercih ettikleri büyüme koşulları açısından siklamenler ile geçici bir benzerlikten daha fazlasını taşır. Her ikisi de, büyük, düz yaprakları ve göz alıcı çiçekleri olan, iplik benzeri gövdeler üzerinde tehlikeli bir şekilde dengelenmiş, erken çiçek açan, yaz uykuda olan uzun ömürlü bitkilerdir. Siklamenlerden farklı olarak, kolumbinler coğrafi olarak oldukça esnektir, 3'ten 8'e kadar olan bölgelerde - Meksika ile Kanada arasında neredeyse her yerde - gelişirler!

Columbines çok sevildi ve Atlantik'in her iki yakasında da çokça dikildi ve hem Avrupa'ya hem de Amerika'ya özgüdür. Yerliler, egzotikler ve melezler arasında, onları farklı renklerden oluşan bir gökkuşağının içinde, bazen de aynı çiçeğin üzerinde bulabilirsiniz! Kolumbinler hakkında akılda tutulması gereken bir şey de, siklamenler gibi, genellikle yaz aylarında hareketsiz kalmalarıdır. Kolumbinleri, daha sonra çiçek açan uzun ömürlü bitkilerle karıştırmak iyi bir fikirdir; bunlar, tam da kolumbinlerin uykuda olduğu sırada ortaya çıkar.

9. Karaca ot, Mercimek Gülü (Helleborus orientalis)

Resim kredisi: © Simona

Mercimek gülü birçok yönden tuhaf bir bitkidir: Çok erken çiçek açan çok yıllık bir bitkidir ve genellikle Şubat ayının sonlarında, aynı adı taşıyan tatilin başladığı sırada çiçek açar. Çiçekleri de şaşırtıcı derecede uzun ömürlüdür - ya da en azından öyle görünüyorlar: onların büyük, renkli "yaprakları" aslında çiçeğin etrafını saran çanak yapraklardır. Üreme ekipmanının bir parçası olmadıkları için çiçekler düştükten sonra da uzun süre bitkide kalırlar.

Yapraklardan çok palmiye yapraklarına benzeyen yaprakları da çiçekler kadar benzersiz ve aynı derecede uzun ömürlüdür. Bunlar ülkenin büyük bölümünde her zaman yeşildir ve daha kuzey iklimlerinde ölebilirler, ancak kökleri etkileyici bir dona karşı dayanıklıdır (bölge 4). Don eridiğinde merkez sahneye çıkacak, yaprak dökmeyen bir fon için onları çok yıllık yataklarınızın arkasına yerleştirin!

10. Süleyman Mührü (Polygonatum spp.)

Resim kredisi: © waldwiese

Süleyman mührü, büyüklüğü ve parlak renkleriyle pek dikkat çekmez. Yavaşlamanızı ve daha yakından bakmanızı isteyen ince bir çekiciliği var. Büyük chartreuse yaprakları kavisli, dalsız gövdelerinde zikzak çizer ve ilkbaharda bunlar süslenir. Sapın alt kısmından tek tek veya çiftler halinde sarkan, biraz hostalara veya çiçeklere benzeyen narin, kirli beyaz çiçekler mercan çanları.

Basit yapı ve karmaşık ayrıntıların birleşimi, Süleyman'ın mührünü diğer "minimalist" süs bitkileri için harika bir ortak haline getiriyor: kanayan kalpler, eğrelti otları ve ciğer otları. Toplu olarak ekildiğinde de aynı derecede güzeldir ve yavaş yavaş genişleyerek sonbaharı veya devekuşu eğrelti otunu anımsatan geniş, havadar koloniler oluşturacaktır. En yaygın süs türü olan P. biflorum, doğu Asya'ya özgüdür, ancak yerli P. pubescens veya kıllı Süleyman'ın mührü, genel olarak daha kısa olması dışında neredeyse aynıdır.

11. Batı Kılıcı Eğrelti Otu (Polystichum munitum)

Resim kredisi: © jukuraesamurai

Pek çok insan eğrelti otlarını yağmur ormanlarında bulabileceğiniz yemyeşil tropik bitkiler olarak düşünür; kuraklığa dayanıklı bir bitkinin tam tersi. Ancak pek çok eğrelti otu kuraklığa son derece dayanıklıdır ve çöl ortamlarında inanılmaz sayıda tür bulunur! En popüler süs eğrelti otlarından bazıları - devekuşu eğreltiotu, Noel eğreltiotu, eğrelti otu vb. - harika kuru gölge ekimleri yapın ve bunların en iyilerinden biri Batı kılıç eğreltiotudur.

Batı kılıç eğreltiotu, Noel eğrelti otunun yakın akrabasıdır. Anavatanı, kuru çam ormanlarında ve kayalık ormanlık yamaçlarda bol miktarda yetiştiği Batı Amerika Birleşik Devletleri'dir, dolayısıyla kuru gölge onun için yeni bir şey değildir. Aynı zamanda, (birçok benzer eğrelti otunun aksine) 5. ve 9. bölgeler arasında her zaman yeşil olan düzinelerce yapraktan oluşan büyük ama sıkı kümeler oluşturan olağanüstü derecede güzel bir eğreltiotu. İlkbaharda genç yapraklar, diğer uzun ömürlü bitkilerinizle birlikte "çiçek açan" tuhaf kemanbaşları olarak ortaya çıkar.

12. Sazlar (Carex spp.)

Resim kredisi: © Snoopy yürüyüşü

Özellikle Derin Güney gibi yazların daha sıcak olduğu bölgelerde, gölgeli bahçelerde sazlar ciddi şekilde az kullanılmaktadır. Otlarla yakından akraba olmasalar da, yılın büyük bölümünde neredeyse ayırt edilemezler ve genellikle ormanlık ekosistemlerde, açık ekosistemlerde çimenlerin doldurduğu benzer ekolojik nişleri doldururlar. Sazlar hakkında daha spesifik bir şey söylemek zordur, hatta Carex cinsindeki "gerçek" sazlar bile. olağanüstü çeşitlilik: dünya çapında küçük kümelerden tüylü yelelere kadar 2.000'den fazla tür bulunur yükseklik.

Sazlar çoğu bahçe mağazasında yaygın olarak bulunur, ancak genellikle tam olarak tanımlanmazlar; kuru gölge için en iyi seçenek yerli bir türü tercih etmektir. Pensilvanya saz (C. pensylvanica), bunların kuraklığa en dayanıklı türlerinden biridir ve etkileyici dona dayanıklılığının (3 ila 8) yanı sıra, onu uygulanabilir bir çim alternatifi haline getiren yayılan bir büyüme formuna sahiptir.

13. Japon Pachysandra (Pachysandra terminalis)

Resim kredisi: © Jen Wolf

Japon pachysandra'sı, başka hiçbir bitkinin hayatta kalamayacağı, kupkuru gölgede mutlu bir şekilde yerleşecek, çivi kadar sert, yaprak dökmeyen bir zemin örtüsüdür. Sütleğenlerin (Euphorbia) bir akrabası olan bu türün en büyük boyutu dikey olmaktan çok yataydır: Birkaç bitki hiçbir zaman çorap yüksekliğinin üzerine çıkmadan bir kenarı veya sınırı hızla doldurabilir. Pachysandra, pek çok sütleğen gibi (bazı dikkate değer istisnalar dışında), yapraklardaki toksik kimyasallar nedeniyle haşerelere karşı dayanıklıdır, bu da onu gerçek bir "ek ve unut" uzun ömürlü haline getirir.

Neredeyse. Çoğu "gerçek olamayacak kadar sert" bitkide olduğu gibi, Japon pachysandra'nın da hemen göze çarpmasa bile dezavantajları vardır. Birincisi, tüylü küf gibi mantar patojenlerine karşı duyarlı olmaları ve hava dolaşımını iyileştirmek için inceltilmeleri gerekebilmesidir. Daha da önemlisi, ideal yetiştirme koşullarında otlu ve hatta istilacı hale gelebilir. Pachysandra ekmeden önce, bölgenizde istilacı olarak listelenmediğinden emin olun ve bitkilerinizi kontrolden çıkmadıklarından emin olmak için izlemeye hazır olun.

14. Sibirya Böceği (Brunnera macrophylla)

Resim kredisi: © Nicola Gordon

Sibirya böcek ilacı, orman zemininin benekli ışığına ait bir bitki görünümüne sahiptir: alçak ve yavaş, küme oluşturan çok yıllık bir bitkidir. Unutulmaz çiçekleriyle çarpıcı bir benzerlik taşıyan, inanılmaz derecede narin mavi çiçekleriyle kontrast oluşturan büyük, kalp şeklinde yapraklarıyla. Bununla birlikte, yıllık kuzeninin aksine, Sibirya böcek ilacı kayalık veya gölgeli bahçelerde oldukça iyi huyludur. Yeterli yer ve zaman verilirse, sonunda yeraltı yoluyla sürekli bir yer örtüsü oluşturabilir. rizomlar - ancak daha sıklıkla düzenli bir tümsek şeklini korur, bu da onu mercan çanları ve mercanlar için mükemmel bir arkadaştır. Hostalar.

Sibirya böcek ilacının henüz çok fazla çeşidi olmasa da, 'Jack Frost' çeşidi dikkate değerdir ve bunun nedeni sadece 2012'de "Yılın Çok Yıllık Bitkisi" ödülüne layık görülmesi değildir. Gümüş renkli, alacalı yaprakları, çiçeklerle ilgi çekici bir kontrast oluşturur ve kuraklığı, yaygın olarak bulunan diğer çeşitlerden daha iyi tolere eder.

Kuraklığa Dayanıklı, Gölgeyi de Seven 14 Harika Bitki

Bu listeden çıkarmanız gereken bir şey varsa o da kuru gölgenin muhteşem bir bahçeye sahip olmanıza engel olmamasıdır. Bu 14 tür en dayanıklı, en güzel ve yaygın olarak kullanılan türlerden bazılarıdır; ancak çok daha fazlası vardır! Kuru gölge hakkında hatırlanması gereken bir şey, dünya çapında birçok farklı ortamda meydana gelmesi ve her birinde farklı şekilde tezahür etmesidir.

Bu, kuru gölgeli bahçenizde yetişecek bitkilerin, başka yerlerde iyi yetişen bitkilerle aynı olmayabileceği anlamına gelir. "Kuru gölgeye iyi gelir" diye reklamı yapılan bir bitki bahçenizde işe yaramıyorsa cesaretiniz kırılmasın. Bahçenizde yetişmeyen bitkilerden öğrenebildiğiniz kadar çok şey öğrenebilirsiniz. Yapmak.

Sizin için işe yarayanları bulana kadar farklı bitkileri denemekten ve denemekten korkmayın ve Unutmayın: Bahçenizde olabilecek herhangi bir sorun, bitkilerin bir yerlerde karşılaştığı ve çözdüğü bir sorundur. Dünya. Harika bir bahçe yetiştirmenin sırrı doğru gübreyi veya doğru toprağı satın almak değil, doğru bitkileri bilmektir! Bunu yaparsanız, dünya onlara ne getirirse getirsin, kendi başlarının çaresine bakmaları konusunda onlara güvenebilirsiniz.